Recenzje i dyskusja
Re: Recenzje i dyskusja
przez Meesh w 02 Wrz 2014, 18:02
Napisałem tak kiedyś pewnej klientce: "Szanowna Pani! Dziękuję Pani za tę niezmiernie konstruktywną uwagę merytoryczną, która z całą pewnością okaże się przydatna w mojej dalszej pracy zawodowej. Z wyrazami najwyższego szacunku, etc etc." 
A tak na poważnie - cały czas się uczę. Gdybym to robił dla pieniędzy, to pewnie *najpierw* bym wysondował środowisko, a potem na nim trzepał kasę, pisząc tak, jak by ludzie chcieli - tak jak to zrobił kolega D.G.
A tak na poważnie - cały czas się uczę. Gdybym to robił dla pieniędzy, to pewnie *najpierw* bym wysondował środowisko, a potem na nim trzepał kasę, pisząc tak, jak by ludzie chcieli - tak jak to zrobił kolega D.G.
"Patrząc po forum, to głównym objawem meeshophobii jest ból dupy." - T.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
-
Meesh 
- Posty: 390
- Dołączenie: 02 Sty 2013, 19:38
- Ostatnio był: 15 Maj 2018, 23:39
- Miejscowość: Sochaczew
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: SPSA14
- Kozaki: 91
Re: Recenzje i dyskusja
przez Grzechu300 w 02 Wrz 2014, 18:12
Meesh napisał(a):A tak na poważnie - cały czas się uczę.
Chwali Ci się to. Jestem czytelnikiem, nie autorem, na pisaniu się nie znam - moja ocena twórczości to wrażenia odbiorcy.
Meesh napisał(a): Gdybym to robił dla pieniędzy, to pewnie *najpierw* bym wysondował środowisko, a potem na nim trzepał kasę, pisząc tak, jak by ludzie chcieli
Pane, żartował ja tylko z tą kasą.
Tak btw. to będzie coś jeszcze wydane po Drodze Donikąd? Zarzuć spojlerem, 99% fanów stalkerstwa i tak na to forum nie wchodzi, bo jest "be", więc i tak mało osób się dowie.
Вознаграждён будет только один.
-
Grzechu300 
- Posty: 800
- Dołączenie: 30 Sie 2012, 22:39
- Ostatnio był: 15 Wrz 2019, 11:19
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Akm 74/2
- Kozaki: 333
Re: Recenzje i dyskusja
przez Meesh w 02 Wrz 2014, 18:19
Pewnie że tak. W lutym mój "Sztywny", poza tym szykujemy się do Antologii (mam ca. 40 w miarę porządnych opków), w 2015 pewnie "Zew Prypeci" i startujemy z Głuszkowem. Aha, no i Noczkin jeszcze...
"Patrząc po forum, to głównym objawem meeshophobii jest ból dupy." - T.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
-
Meesh - Posty: 390
- Dołączenie: 02 Sty 2013, 19:38
- Ostatnio był: 15 Maj 2018, 23:39
- Miejscowość: Sochaczew
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: SPSA14
- Kozaki: 91
Re: Recenzje i dyskusja
przez Dziki w 02 Wrz 2014, 19:03
Grzechu - Aj tam takie gadanie. Niedawno czytałem świetny wywiad z autorem "Morfiny" w, którym poruszał temat zarobków. Pisarz to nie pies, swoje zarobić mimo wszystko musi. A jeśli robi to dobrze ale jednocześnie dla pieniędzy to czemu nie ?
Meesh - Kurcze no właśnie szkoda że nie zrobiłeś takiego wywiadu środowiskowego, albo nie wysądowałeś nastrojów krążących po stalkerowskiej braci, gdzie szczególnie sporą wiedzą mają stare wygi. Może wtedy dałoby się tych niektórych potknięć uniknąć (znowu podkreślę że to moje zdanie, gdzie te błędy mnie całkowicie wytrącają). Grunt to, to że się uczysz (Tu przyznam że się zdziwiłem, jednak bardzo pozytywnie. Właśnie taki PR powinieneś uprawiać, dojrzały i z pokorą. Po pierwsze to dobrze działa, a po drugie wdawanie się w kłótnie najnormalniej w świecie odrzuca. Jeśli naprawdę masz wnioski i tak będziesz jak teraz się wypowiadał to oddaję honor. ). Nie mniej co się stało to się nie odstanie, oby dalej było lepiej. Mam ku temu naprawdę szczerą nadzieję.
Mam tylko dwa drobne pytania. Czy te książki zza wschodu o, których mówisz nie są przypadkiem raczej niskiego poziomu ? Pytam bo strzelam że coś z nich wertowałeś a ja z moją podstawową znajomością j.rus nawet się tego nie podejmowałem. Do tego czytałem gdzieś, nie wiem czy to nawet nie twój post, że nie są zbyt lotne. A drugie to takie prozaiczne. Kiedy można się spodziewać wstępnych wyników antologii ? Czy też nadal jeszcze proces trwa ?
Meesh - Kurcze no właśnie szkoda że nie zrobiłeś takiego wywiadu środowiskowego, albo nie wysądowałeś nastrojów krążących po stalkerowskiej braci, gdzie szczególnie sporą wiedzą mają stare wygi. Może wtedy dałoby się tych niektórych potknięć uniknąć (znowu podkreślę że to moje zdanie, gdzie te błędy mnie całkowicie wytrącają). Grunt to, to że się uczysz (Tu przyznam że się zdziwiłem, jednak bardzo pozytywnie. Właśnie taki PR powinieneś uprawiać, dojrzały i z pokorą. Po pierwsze to dobrze działa, a po drugie wdawanie się w kłótnie najnormalniej w świecie odrzuca. Jeśli naprawdę masz wnioski i tak będziesz jak teraz się wypowiadał to oddaję honor.
). Nie mniej co się stało to się nie odstanie, oby dalej było lepiej. Mam ku temu naprawdę szczerą nadzieję. Mam tylko dwa drobne pytania. Czy te książki zza wschodu o, których mówisz nie są przypadkiem raczej niskiego poziomu ? Pytam bo strzelam że coś z nich wertowałeś a ja z moją podstawową znajomością j.rus nawet się tego nie podejmowałem. Do tego czytałem gdzieś, nie wiem czy to nawet nie twój post, że nie są zbyt lotne. A drugie to takie prozaiczne. Kiedy można się spodziewać wstępnych wyników antologii ? Czy też nadal jeszcze proces trwa ?
Привет от папы Путина! - Napis na hełmie żołnierza Rosyjskiego gdzieś w Gruzji.
"Sztuką nie jest mówić o wartościach i człowieczeństwie. Sztuką jest się samemu do tego stosować."
"Sztuką nie jest mówić o wartościach i człowieczeństwie. Sztuką jest się samemu do tego stosować."
-
Dziki 
- Posty: 134
- Dołączenie: 19 Lut 2010, 00:47
- Ostatnio był: 23 Paź 2014, 10:49
- Frakcja: Wojskowi Stalkerzy
- Ulubiona broń: Vintar BC
- Kozaki: 69
Re: Recenzje i dyskusja
przez Meesh w 02 Wrz 2014, 19:11
W ogóle nie są lotne, większość to półprodukt na paliwo do biogazowni. Te, które wychodzą i wychodzić będą u nas, to perełki wyciągnięte z gnojówki.
Antologia na ukończeniu, jeszcze tylko forumowe opki muszę obtańcować. Pospamujcie Glikolena, bo on zamula proces.
Antologia na ukończeniu, jeszcze tylko forumowe opki muszę obtańcować. Pospamujcie Glikolena, bo on zamula proces.
"Patrząc po forum, to głównym objawem meeshophobii jest ból dupy." - T.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
"Przybędzie autor wielki na forum wasze i ferment siać będzie wśród userów płochych, prowadząc do upadku domeny Kowuniowej" Whl 6:15 - S.
-
Meesh - Posty: 390
- Dołączenie: 02 Sty 2013, 19:38
- Ostatnio był: 15 Maj 2018, 23:39
- Miejscowość: Sochaczew
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: SPSA14
- Kozaki: 91
Re: Recenzje i dyskusja
przez slawek73 w 02 Wrz 2014, 20:43
Meesh, a kto ten Glikolen? ja tu swiezak od maja zaledwie, i nie wszystkich obczajam. a do offtopa pierwszy
-
slawek73 
- Posty: 189
- Dołączenie: 19 Maj 2014, 18:55
- Ostatnio był: 07 Lut 2019, 17:26
- Miejscowość: Lublin
- Frakcja: Samotnicy
- Kozaki: 32
Re: Recenzje i dyskusja
przez Gizbarus w 02 Wrz 2014, 20:46
Glaeken, jeden z moderatorów.
Uwagi moderatora:
Cheba adminów, nie porównuj szamba do perfumerii. :E - WheelunioA czy TY już przeczytałeś i oceniłeś moją twórczość?
"Samotność w Zonie" - nadal kontynuowana.
"Dawno temu w Zonie" - tylko dla weteranów forum.
"Za późno" - czerwona część cyklu "Kolory Zony"
"Akurat o czasie" - biała część cyklu "Kolory Zony"
"Za wcześnie" - niebieska część cyklu "Kolory Zony"
"Pęknięte Zwierciadło" - mini-cykl o Zonie w wersji noir
"Samotność w Zonie" - nadal kontynuowana.
"Dawno temu w Zonie" - tylko dla weteranów forum.
"Za późno" - czerwona część cyklu "Kolory Zony"
"Akurat o czasie" - biała część cyklu "Kolory Zony"
"Za wcześnie" - niebieska część cyklu "Kolory Zony"
"Pęknięte Zwierciadło" - mini-cykl o Zonie w wersji noir
-
Gizbarus - Posty: 2895
- Dołączenie: 18 Paź 2011, 16:44
- Ostatnio był: 07 Cze 2023, 10:07
- Miejscowość: Zadupie Mniejsze Wybudowania Kolonia II
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Sniper Rifle SVDm2
- Kozaki: 854
Re: Recenzje i dyskusja
przez Eviva w 04 Paź 2014, 17:53
Jako autorka jednej z recenzji chciałabym się wypowiedzieć.
Dla mnie "Ołowiany świt" był pierwszym zetknięciem z Zoną. Fakt, że kompletnie nie wiedziałam, o jak skomplikowanym świecie czytam, pozwolił mi spojrzeć nań całkowicie dziewiczym okiem. I gdy skończyłam lekturę, byłam całkowicie oczarowana. Być może moja recenzja była trochę... dziwna, ale za to każde słowo płynęło z serca. Pokochałam tę książkę, pokochałam styl autora i wszelkie opowieści z Zony. I stało się to, mimo że - jak mi mówiono - "to książka nie dla lasek".
Dla mnie "Ołowiany świt" był pierwszym zetknięciem z Zoną. Fakt, że kompletnie nie wiedziałam, o jak skomplikowanym świecie czytam, pozwolił mi spojrzeć nań całkowicie dziewiczym okiem. I gdy skończyłam lekturę, byłam całkowicie oczarowana. Być może moja recenzja była trochę... dziwna, ale za to każde słowo płynęło z serca. Pokochałam tę książkę, pokochałam styl autora i wszelkie opowieści z Zony. I stało się to, mimo że - jak mi mówiono - "to książka nie dla lasek".
- Eviva
- Posty: 6
- Dołączenie: 04 Paź 2014, 17:14
- Ostatnio była: 18 Paź 2014, 07:21
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Fast-shooting Akm 74/2
- Kozaki: 1
Re: Recenzje i dyskusja
przez Kubuś_Puchatek w 05 Paź 2014, 00:29
Eviva napisał(a):Jako autorka jednej z recenzji chciałabym się wypowiedzieć.
Można prosić o link do tej recenzji?
- Kubuś_Puchatek
- Posty: 10
- Dołączenie: 16 Lip 2014, 16:15
- Ostatnio był: 10 Lut 2018, 18:08
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Akm 74/2
- Kozaki: 2
Re: Recenzje i dyskusja
przez Eviva w 05 Paź 2014, 18:22
Proszę uprzejmie
http://szuflada.net/olowiany-swit-michal-golkowski/
http://szuflada.net/olowiany-swit-michal-golkowski/
- Eviva
- Posty: 6
- Dołączenie: 04 Paź 2014, 17:14
- Ostatnio była: 18 Paź 2014, 07:21
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Fast-shooting Akm 74/2
- Kozaki: 1
Re: Recenzje i dyskusja
przez KOSHI w 05 Paź 2014, 22:11
"Książka jest znakomicie napisana, autor używa pięknego, literackiego języka i dokłada do niego tylko tyle wulgaryzmów, ile jest koniecznie potrzebne dla podkreślenia wagi czyichś słów czy uzyskania określonego efektu." - piękny, literacki język? Hmmm, dobre... Prypeć kabany i inne cudowne, nowe słowa stworzone przez autora zapewne mieszczą się w tym stwierdzeniu. Cóż, każdy ma własną wizję przeczytanej książki i ja to szanuje. Nie mniej jednak recka powinna zawierać plusy i minus książki, a jakoś tego w niej nie dostrzegłem. Raczej zbiór luźnych uwag. Druga sprawa - Strefa jaką poznałaś, jest Strefą Gołkowskiego jak sama piszesz. Proponuje poczytać forumowych opowiadań, poczytać coś Noczkina, pograć w grę, poznać uniwersum. Myślę, że dzięki temu lepiej zrozumiesz świat Stalkera, bo, wybacz, ale uważam, że nie wiesz, o czym piszesz w recenzji. I nie chodzi tu tylko o to, że ty tego świata nie znasz. Ty go po prostu nie czujesz, bo go właśnie nie znasz. Albo czujesz po swojemu. Nie mam ci tego za złe - każdy ma prawo mieć własne zdanie. Na zakończenie dodam, że cieszę się, że ci się książka podobała. Mi również w pewnym sensie, tyle, że ja nie podchodzę do niej bezkrytycznie. Są w niej rzeczy fajne, są skopane na maksa. I to nie bierze się tylko z tego, że napisał ją Michał. OŚ jest książką jak każda inna. Z zaletami i wadami. I to właśnie powinna zawierać recka.
Pozdrawiam.
Prypeć kabany i inne cudowne, nowe słowa stworzone przez autora zapewne mieszczą się w tym stwierdzeniu. Cóż, każdy ma własną wizję przeczytanej książki i ja to szanuje. Nie mniej jednak recka powinna zawierać plusy i minus książki, a jakoś tego w niej nie dostrzegłem. Raczej zbiór luźnych uwag. Druga sprawa - Strefa jaką poznałaś, jest Strefą Gołkowskiego jak sama piszesz. Proponuje poczytać forumowych opowiadań, poczytać coś Noczkina, pograć w grę, poznać uniwersum. Myślę, że dzięki temu lepiej zrozumiesz świat Stalkera, bo, wybacz, ale uważam, że nie wiesz, o czym piszesz w recenzji. I nie chodzi tu tylko o to, że ty tego świata nie znasz. Ty go po prostu nie czujesz, bo go właśnie nie znasz. Albo czujesz po swojemu. Nie mam ci tego za złe - każdy ma prawo mieć własne zdanie. Na zakończenie dodam, że cieszę się, że ci się książka podobała. Mi również w pewnym sensie, tyle, że ja nie podchodzę do niej bezkrytycznie. Są w niej rzeczy fajne, są skopane na maksa. I to nie bierze się tylko z tego, że napisał ją Michał. OŚ jest książką jak każda inna. Z zaletami i wadami. I to właśnie powinna zawierać recka. Pozdrawiam.
-
KOSHI - Posty: 1324
- Dołączenie: 16 Paź 2010, 13:13
- Ostatnio był: 15 Kwi 2023, 20:25
- Frakcja: Samotnicy
- Ulubiona broń: Vintar BC
- Kozaki: 649
Re: Recenzje i dyskusja
przez Sov_Maiar w 06 Paź 2014, 14:13
Zalety:
1. Podoba mi się wolność w ciągnięciu akcji. Nie ma pośpiechu, widać, że większość wypraw to coś więcej i ogółem stalkerskie życie zamiast jednej prosto ciągnącej się fabuły. Duży plus za to. Okej, ktoś może za to krytykować bo tutaj sprawa jest całkowicie subiektywna, ale dla mnie tak jak jest, jest dobrze. Jeżeli jakiś rozdział wypada gorzej, a inny lepiej, to można to po części oceniać oddzielnie, więc całość książki lepiej się broni. W dodatku trochę jestem zmęczony tymi książkami, które robiły szybką hoolywodzką prostą akcję i plot, a jak takie coś nie wyjdzie w samym początkowym założeniu, to jest kompletna klapa. W Ołowianym świcie historia jako całość wyszła naprawdę dobrze, większość pomniejszych rozdziałów-ala-opowiadań też się wybroniła, więc jestem zadowolony, że autor poszedł takim motywem.
2. Przedstawienie mutantów. Tuszkany zawsze mi się kojarzyły z mało niebezpiecznymi szczurkami, a autorowi nawet z nich udało się stworzyć całkiem niebezpieczne machiny do zabijania. I tak wypada większość mutantów. Kontroler czy pijawka to już nowy tier, wręcz mutanty legendarne i całkowicie jestem zadowolony z takiego przedstawienia. Nic nie jest prostym mięchem do zabicia.
3. Bardzo prosty styl, ale nawet to i dobrze (dlatego umieszczam to w zaletach). Książkę czyta się po prostu swobodnie i dość rześko, chociaż nie potrafiłbym jednym tchem, ale może to nawet dobrze.
4. Rozmowa z doktorem z nr. 1 naprawdę nakręca akcję. Wcześniej jakoś nie ma tego czegoś, co by popychało i zachęcało. Nie ma żadnych cliffhangerów, foreshadowing wręcz nieistotny, ale owy dialog napędza całe czytanie, w najlepszym i chyba najistotniejszym momencie. A co ważniejsze, jest to najlepszy dialog w calutkiej książce, bo nie ma tam żadnych cholernych rosyjskich wstawek. Po przeczytaniu tego rozdziału można już z rozpędu pochłonąć całą resztę książki, bardzo zgrabnie to wszystko, takie przyśpieszenie pod koniec.
5. Przedstawienie zony jako takiej. Bardziej jako niebezpieczny park przyrody, ale mi pasuje. Chociaż Zona beż Monolitu i Mózgozwęglacza to dla mnie marna Zona, to jednak ta przedstawiona w książce spodobała mi się. Co najwyżej mogłoby być trochę ludniej/więcej wspominek o trupach/pokazanie jakiejś innej grupy oprócz całego 1 zdania na krzyż, że taka faktycznie funkcjonuje, ale trudno, jestem w stanie to przecierpieć. Tak czy siak koncepcyjnie wyszło naprawdę nieźle i do samej budowy świata nie mogę się przyczepić.
6. Klimat stalkerski. Mimo wszystko jest. Poprzez opis do danych lokacji czy placówek go w jakiś tam sposób czuć. Widać i słychać że to stalker pełną gębą. Tutaj nie można za dużo się rozpisać, bo to całkowicie personalne odczucie, ale bardzo dobrze, że to "coś" jest.
7. Rozwój a raczej przeżycia bohatera. Poddanie go środkowi z nr. 1, który już jakoś zmienia psychikę a do tego jeszcze świadomość Kontrolera, dobry motyw by trochę skomplikować proste życie.
8. Zona jako "żywy" twór, a zarazem jako eksperyment. Tutaj nic nie jest rozwiązane, ale plus za zrobienie sprawy w jakiś sposób głębszy, jest materiał na kontynuację a po przeczytaniu jest ta lekka ciekawość, jak wariancja zony autora będzie wyglądać w samym jej rdzeniu. (sarkofag, Prypeć, te sprawy).
Wady:
1. Podejście do dialogów i różnych języków bez żadnej wizji, bez żadnego systemu, lingwistycznie to po prostu leży i niestety kwiczy.
Zdania są:
a) Całkowicie po rosyjsku.
b) Całkowicie po polsku.
c) Po polsku, z różnymi rosyjskimi wstawkami.
Nie chcę nawet mówić, że podobnie to wygląda jak na scenę wchodzi język angielski, i sytuacja robi się wtedy już trochę śmieszna, jak rosyjski, polski i angielski się mieszają.
Tak czy siak, po spotkaniu z Kontrolerem sytuacja robi się o wiele lepsza i jesteśmy co najwyżej świadkami pojedyńczych słówek, ogółem jest perfecto w porównaniu do stanu wcześniejszego. Tylko, że owy stan wcześniejszy nie pomaga. Czytając coraz to dalsze dialogi, coraz bardziej ich ogółem nie lubiłem. Wszystkie te wstawki nijak budują klimat, nijak budują atmosferę, nie pomagają w zrozumieniu, nie sa nijak tłumaczone i są całkowicie zbędne. Najłatwiej mi się tutaj odwołać do Lodu Dukaja, gdzie widać całkowicie rękę mistrza. Tam różne rusycyzmy i ew. rosyjskie słowa były wstawione z pełną finezją, gracją i tak dalej, tworząc jeszcze lepsze dzieło, a tutaj czysta sieczka z mózgu. Słownie 1, ale to 1 raz tylko jesteśmy świadkiem świadomego tłumaczenia rosyjskiego zdania. Pod sam koniec książki w powtarzanym komunikacie.
2. Dziwny przypadek/infantylność
Rozdziały "Idiotka/idiota" można by uciąć i wstawić coś bardziej stalkerskiego, coś lepszego i tak bardzo nie zaprzeczającego logiczności książki. Tak w ogromnym skrócie, cała ta akcja z reporterką wbijająca się do zony jest okropnie infantylna i dziwnie przypadkowo sukcesywna no ale nic. Na początku książki jesteśmy świadkami jak to 2 stalkerów męczy się z jednym dzikiem przy użyciu broni palnej(!), a potem dostajemy na klatę informację, że jakaś świeża panna z "Wielkiej Ziemi" zaszlachtowała takiego potwora-mutanta nożem! I to by nie było tyle. Zdołała przypadkiem wylądować i się nie zabić, przejść do wsi omijając wszystkie anomalie (a nie wspomnę jak często główny bohater narzeka, wspomina i poucza jaka ta zona jest mordercza i tak dalej) i schować się do jakiegoś kąta. Co więcej, akurat dziwnym przypadkiem przechodzi tędy MIś, jakże by inaczej. Już samo to bije tak po oczach, że aż trochę szkoda, że te rozdziały zostały tutaj umieszczone, ale dalej.
Widzimy jedną skrajność, która sama w sobie by nie była taka zła, ale, oczywiście jest też druga skrajność. Wojskowi stalkerzy, Amerykańce, którzy zostali zrobieni na totalnych, idiotycznych półgłówków. Bez wątpienia komandosi po jakimś tam szkoleniu, ale na litość boską! Oni żyli na obrzeżach żony, wiedzieli jakie są tutaj niebezpieczeństwa... a co się okazuje? Że popełniają podstawowy błąd (który wypomina nawet narrator Miś) i biegają! Biegają i od ręki wypakowują się w anomalie.
W skrócie, ten rozdział to szczyt głupoty, braku pomysłu, przerysowania bohaterów i prawie wszystkiego złego, co można w książce popełnić. Co gorsza, CAŁA reszta książki stoi na całkowicie innym poziomie. To co się udaje głupiutkiej pannie, nie udaje się wojskowym pseudo-stalekrom. Jakby przedstawić jeden z tych elementów osobno, to byłoby okej, nie ma problemu. A tak jesteśmy świadkiem mega niekonsekwencji prowadzenia świata.
Dodatkowo moje pytanie, PO CO Amerykanie wbili się do owej lokacji by zabić dziennikarkę? Kilka razy Miś wspomina jak to wojskowi unikają takich akcji, jak to nikt w Zonie formalnie nie żyje, jak to wojskowi mają ich gdzieś (czy ew. z nimi wspólpracują) strzelając tylko do tych na obrzeżach. A tutaj całkowicie nowy kosmos. No dobra, ktoś może powiedzieć "Hej, to Amerykanie, oni wbijają się w każda możliwą lokację i umierają dziesiątkami." Tylko jeżeli to by było prawdą, nie wierzę, żeby Amerykanie tolerowali fakt, że w Zonie są jawne skupiska stalkerskie (z wiadomą ich lokacją przebywania) i nic z tym faktem by nie robili, ale zarazem polowali na wszystkich nowych świeżaków. Tak, wiem że Jołcza nie jest w amerykańskiej strefie, ale tutaj potrzebuję wyjaśnienia bo nie rozumiem. Jakaś panna wbija do zony, zostają wysłane 2 oddziały wojskowych stalkerów/komandósów by ją zarżnąć/ewentualnie zabrać z powrotem (przy czym 1 oddział to oddział całkowicie nieprzystosowany do działania w Zonie), ale z całymi grupami stalkerskimi nikt nic nie robi.
Już nie czepiając się więcej tej niemilej sytuacji, sama postać Nastii czy jak ona tam miała, jest po prostu słabo napisana. Nie dość, że jest kompletnie przerysowaną tępa dzidą, to z każdą ale to z każdą następną stroną jest sprowadzana do postaci seksownego ciała i niczego więcej. Ugh! Po co ja się pytam w takim razie?
Co do infantylnego pisania i dziwnych przypadków. Pod koniec innego rozdziału, gdy bohater wraca natyka się na bandytę. Przypadkiem ten pseudo-bandyta akurat poszedł na południe, akurat przypadkiem tym razem jego niedoszły kompan zadecydował się za nim podążyć i akurat przypadkiem spotkali się wszyscy z Misiem! Uh. Nie wierzę w takie przypadki i wygląda to ponownie na kompletnie przerysowaną sytuację. Już nie wspominając, że sam Miś chyba wrócił w najpóźniejszym możliwym terminie, mocno zjechany po przeżyciach w ośrodku. Czyli co, pseudo-bandyta codziennie szedł na południe? Czy "wybawiciel" szedł też za nim każdym razem? Ten mega przypadek w połączeniu z przypadkami z Idiotki robi takie trochę meh. W skrócie to ten moment też można by usunąć, albo napisać go w lepszy sposób czy tam umieścić w innym miejscu książki, gdzie by to miało więcej sensu.
3. Nie wiem czy ja źle odczytałem charakter i osobowość głównego bohatera, czy on był trochę źle napisany czy on po prostu nie miał jaśnie ustalonego "ja", ale. Miś jest robiony na kompletnego samotnika, wręcz socjopatę. Ciągle wspomina jak to 4 osoby to już ogromny tłum (których on woli unikać), jak to nie chce by ktokolwiek mu ufał. Jak to nawet mieszkańcy z wioski odwracają wzrok na sam jego widok, uh. Raczej mocno nie lubi chodzić parami i w ogóle jego samoświadomość to jeden wielki "socjopata". Tylko, że no właśnie... Rozdziały "Idiotka/idiota" wprowadzają pewną niekonsekwencję albowiem poruszony jakimś magicznym odruchem ratuje kobietę. Poruszony następnym magicznym odruchem pomaga jej wydostać się z Zony, sprawia, że nie jest wykorzystanąa przez żadnego innego stalkera i tak dalej. Po przeczytaniu całej książki i po ogólnym spojrzeniu na charakter głównego bohatera, wydaje mi się, że to raczej było przeciwko niemu, jego charakterowi. Okej, jest w głębi serca dobry (miesąk i młode) tak dalej i tak dalej, ale to jest przeciwne całej jego ideologi odnośnie Zony, survivalu w niej. Niemniej, zrozumiałbym, gdyby on jeszcze to wszystko zrobił by spełnić swoje najprostsze żądze i wykorzystać ją do seksu czy czegokolwiek, ale nic takiego się nie dzieje. Nawet gdyby po prostu ją dociągnął do Jołczy i tyle. Ale co tam, on marnuje swoje artefakciki, czas i siłę by ją oddać "Wielkiej Ziemi". Nie rozumiem. Ich relacja w ogolę się nie rozwija, a on ją ratuje... za nic. Traci sporo, ratuje ją, koniec historii, która nic nie wprowadza do książki (i to nie jest problemem, bo jakby owa historyjka była sama w sobie dobra, to by się obroniła. A ona ani dobra, ani nie daje nic do głównej fabuły, ani fajnie nie pokazuje stalkerskiego życia.) Ugh.
4. Ciągłe wspominki jak to w Zonie pada elektryka, jak nie wolno ufać żadnym sprzętom i w ogóle, tym dalej w Zone, tym gorzej, a tutaj mimo iż wszystkie placówki dawno opuszczone, to w nr 3. działa winda i żarówki. W nr 1. telewizor i trochę innego sprzętu. W nr. 0 podobnie. Jak? Nie rozumiem. Nie wymieniałbym w tego w wadach, ale taki stan zaprzecza temu, co jest przedstawione w reszcie książki.
5. Autor preferuje Zonę mniej tłoczną, ale by dostać sie do Zony wystarczy pojechać na jakąś wieś, przejść pod niepilnowaną siatką, 1,5 nocy marszu i jesteśmy w Jołczy. Uh? Skoro tak banalnie łatwo "stać się" Stalkerem, to dziwi mnie tym bardziej fakt Amerykanów, którzy wysłali cały pieprzony oddział za dziennikarką. Dziwi mnie też fakt takiej małej tłoczności i takiej małej, że tak powiem śmiertelności. Imho lepszym założeniem w tworzeniu mało ludnej zony byłoby po prostu danie ogromnej śmiertelności. W obecnej sytuacji książka wspomina naprawdę niewielką ilość stalkerów i Ci, których widzimy wychodzą na jakichś super mistrzów, czego to tam oni nie przeżyją. (W pewnym momencie książki chyba mijają 3 miesiące, ale jakoś wspominki o żadnym nowym stalkerze, w ogóle o sytuacji nowych ludzi nie mamy, totalna pustka, co tylko wzmaga wrażenie, które opisałem powyżej.)
6. Prypeć-kaban. Heh, niefortunna nazwa. Połączenie nazwy własnej i dzika. To tak jakby dziki występujące w Gdańsku nazywać Gdańsk-kabanami, heh. Można to sobie było podarować, ale to chyba dość często wspominana uwaga w tym wątku.
I kilka pytań o klaryfikację.
1. Czy jest jakieś logiczne wyjaśnienie tej elektryki, bo w innych stronach tematu widziałem posty autora na zasadzie - cóż, taka jest Zona, losowośc tu, losowość tam, to i losowo działa elektryka bo tak.
2. Całe wyjaśnienie sytuacji z dziennikarką, Amerykanami, ich głupotą, jej szczęściem. Jestem po prostu ciekaw czemu oni się tam wbili. Szczerze mówiąc zagadka działań Amerykanców jest dla ważniejsza, niż najgłębiej skrywane sekrety zony.
3. Co było trzymane w Świniarniku, w tych betonowych "klatkach", gdzie były awaryjne systemy do zabicia wszystkiego wewnątrz? To da się wydedukować z książki? To coś ma ogromną siłę i tak dalej. Jeżeli jest to wyjaśnione w kontynuacji albo ma pozostać niewyjaśnione, nie musisz nic pisać.
4. W nr. 0 komunikat jest Simonowa... ale przecież Simonow nie wrócił, bo go zabił pośrednio doktorek? Jak to tutaj wygląda. Czy jakiś zastępca podał się za Simonowa, czy Simonow wydał już rozkaz ewakuacji zanim poleciał do nr 1. ? Bo oczywiście opcja jakoby wrócił kupy się nie trzyma, bo brak obecności Simonowo i jego ludzi, którzy zostali załatwieni przez doktorka, to jeden z głównych warunków upadku nr. 0.
Ocena to 3,5 (waham się na goodreads czy dać 3 czy 4. Niby te błędy co są to rażą, ale zarazem cała reszta całkiem nieźle się broni, jak na książkę, która nic nie udaje.
1. Podoba mi się wolność w ciągnięciu akcji. Nie ma pośpiechu, widać, że większość wypraw to coś więcej i ogółem stalkerskie życie zamiast jednej prosto ciągnącej się fabuły. Duży plus za to. Okej, ktoś może za to krytykować bo tutaj sprawa jest całkowicie subiektywna, ale dla mnie tak jak jest, jest dobrze. Jeżeli jakiś rozdział wypada gorzej, a inny lepiej, to można to po części oceniać oddzielnie, więc całość książki lepiej się broni. W dodatku trochę jestem zmęczony tymi książkami, które robiły szybką hoolywodzką prostą akcję i plot, a jak takie coś nie wyjdzie w samym początkowym założeniu, to jest kompletna klapa. W Ołowianym świcie historia jako całość wyszła naprawdę dobrze, większość pomniejszych rozdziałów-ala-opowiadań też się wybroniła, więc jestem zadowolony, że autor poszedł takim motywem.
2. Przedstawienie mutantów. Tuszkany zawsze mi się kojarzyły z mało niebezpiecznymi szczurkami, a autorowi nawet z nich udało się stworzyć całkiem niebezpieczne machiny do zabijania. I tak wypada większość mutantów. Kontroler czy pijawka to już nowy tier, wręcz mutanty legendarne i całkowicie jestem zadowolony z takiego przedstawienia. Nic nie jest prostym mięchem do zabicia.
3. Bardzo prosty styl, ale nawet to i dobrze (dlatego umieszczam to w zaletach). Książkę czyta się po prostu swobodnie i dość rześko, chociaż nie potrafiłbym jednym tchem, ale może to nawet dobrze.
4. Rozmowa z doktorem z nr. 1 naprawdę nakręca akcję. Wcześniej jakoś nie ma tego czegoś, co by popychało i zachęcało. Nie ma żadnych cliffhangerów, foreshadowing wręcz nieistotny, ale owy dialog napędza całe czytanie, w najlepszym i chyba najistotniejszym momencie. A co ważniejsze, jest to najlepszy dialog w calutkiej książce, bo nie ma tam żadnych cholernych rosyjskich wstawek. Po przeczytaniu tego rozdziału można już z rozpędu pochłonąć całą resztę książki, bardzo zgrabnie to wszystko, takie przyśpieszenie pod koniec.
5. Przedstawienie zony jako takiej. Bardziej jako niebezpieczny park przyrody, ale mi pasuje. Chociaż Zona beż Monolitu i Mózgozwęglacza to dla mnie marna Zona, to jednak ta przedstawiona w książce spodobała mi się. Co najwyżej mogłoby być trochę ludniej/więcej wspominek o trupach/pokazanie jakiejś innej grupy oprócz całego 1 zdania na krzyż, że taka faktycznie funkcjonuje, ale trudno, jestem w stanie to przecierpieć. Tak czy siak koncepcyjnie wyszło naprawdę nieźle i do samej budowy świata nie mogę się przyczepić.
6. Klimat stalkerski. Mimo wszystko jest. Poprzez opis do danych lokacji czy placówek go w jakiś tam sposób czuć. Widać i słychać że to stalker pełną gębą. Tutaj nie można za dużo się rozpisać, bo to całkowicie personalne odczucie, ale bardzo dobrze, że to "coś" jest.
7. Rozwój a raczej przeżycia bohatera. Poddanie go środkowi z nr. 1, który już jakoś zmienia psychikę a do tego jeszcze świadomość Kontrolera, dobry motyw by trochę skomplikować proste życie.
8. Zona jako "żywy" twór, a zarazem jako eksperyment. Tutaj nic nie jest rozwiązane, ale plus za zrobienie sprawy w jakiś sposób głębszy, jest materiał na kontynuację a po przeczytaniu jest ta lekka ciekawość, jak wariancja zony autora będzie wyglądać w samym jej rdzeniu. (sarkofag, Prypeć, te sprawy).
Wady:
1. Podejście do dialogów i różnych języków bez żadnej wizji, bez żadnego systemu, lingwistycznie to po prostu leży i niestety kwiczy.
Zdania są:
a) Całkowicie po rosyjsku.
b) Całkowicie po polsku.
c) Po polsku, z różnymi rosyjskimi wstawkami.
Nie chcę nawet mówić, że podobnie to wygląda jak na scenę wchodzi język angielski, i sytuacja robi się wtedy już trochę śmieszna, jak rosyjski, polski i angielski się mieszają.
Tak czy siak, po spotkaniu z Kontrolerem sytuacja robi się o wiele lepsza i jesteśmy co najwyżej świadkami pojedyńczych słówek, ogółem jest perfecto w porównaniu do stanu wcześniejszego. Tylko, że owy stan wcześniejszy nie pomaga. Czytając coraz to dalsze dialogi, coraz bardziej ich ogółem nie lubiłem. Wszystkie te wstawki nijak budują klimat, nijak budują atmosferę, nie pomagają w zrozumieniu, nie sa nijak tłumaczone i są całkowicie zbędne. Najłatwiej mi się tutaj odwołać do Lodu Dukaja, gdzie widać całkowicie rękę mistrza. Tam różne rusycyzmy i ew. rosyjskie słowa były wstawione z pełną finezją, gracją i tak dalej, tworząc jeszcze lepsze dzieło, a tutaj czysta sieczka z mózgu. Słownie 1, ale to 1 raz tylko jesteśmy świadkiem świadomego tłumaczenia rosyjskiego zdania. Pod sam koniec książki w powtarzanym komunikacie.
2. Dziwny przypadek/infantylność
Rozdziały "Idiotka/idiota" można by uciąć i wstawić coś bardziej stalkerskiego, coś lepszego i tak bardzo nie zaprzeczającego logiczności książki. Tak w ogromnym skrócie, cała ta akcja z reporterką wbijająca się do zony jest okropnie infantylna i dziwnie przypadkowo sukcesywna no ale nic. Na początku książki jesteśmy świadkami jak to 2 stalkerów męczy się z jednym dzikiem przy użyciu broni palnej(!), a potem dostajemy na klatę informację, że jakaś świeża panna z "Wielkiej Ziemi" zaszlachtowała takiego potwora-mutanta nożem! I to by nie było tyle. Zdołała przypadkiem wylądować i się nie zabić, przejść do wsi omijając wszystkie anomalie (a nie wspomnę jak często główny bohater narzeka, wspomina i poucza jaka ta zona jest mordercza i tak dalej) i schować się do jakiegoś kąta. Co więcej, akurat dziwnym przypadkiem przechodzi tędy MIś, jakże by inaczej. Już samo to bije tak po oczach, że aż trochę szkoda, że te rozdziały zostały tutaj umieszczone, ale dalej.
Widzimy jedną skrajność, która sama w sobie by nie była taka zła, ale, oczywiście jest też druga skrajność. Wojskowi stalkerzy, Amerykańce, którzy zostali zrobieni na totalnych, idiotycznych półgłówków. Bez wątpienia komandosi po jakimś tam szkoleniu, ale na litość boską! Oni żyli na obrzeżach żony, wiedzieli jakie są tutaj niebezpieczeństwa... a co się okazuje? Że popełniają podstawowy błąd (który wypomina nawet narrator Miś) i biegają! Biegają i od ręki wypakowują się w anomalie.
W skrócie, ten rozdział to szczyt głupoty, braku pomysłu, przerysowania bohaterów i prawie wszystkiego złego, co można w książce popełnić. Co gorsza, CAŁA reszta książki stoi na całkowicie innym poziomie. To co się udaje głupiutkiej pannie, nie udaje się wojskowym pseudo-stalekrom. Jakby przedstawić jeden z tych elementów osobno, to byłoby okej, nie ma problemu. A tak jesteśmy świadkiem mega niekonsekwencji prowadzenia świata.
Dodatkowo moje pytanie, PO CO Amerykanie wbili się do owej lokacji by zabić dziennikarkę? Kilka razy Miś wspomina jak to wojskowi unikają takich akcji, jak to nikt w Zonie formalnie nie żyje, jak to wojskowi mają ich gdzieś (czy ew. z nimi wspólpracują) strzelając tylko do tych na obrzeżach. A tutaj całkowicie nowy kosmos. No dobra, ktoś może powiedzieć "Hej, to Amerykanie, oni wbijają się w każda możliwą lokację i umierają dziesiątkami." Tylko jeżeli to by było prawdą, nie wierzę, żeby Amerykanie tolerowali fakt, że w Zonie są jawne skupiska stalkerskie (z wiadomą ich lokacją przebywania) i nic z tym faktem by nie robili, ale zarazem polowali na wszystkich nowych świeżaków. Tak, wiem że Jołcza nie jest w amerykańskiej strefie, ale tutaj potrzebuję wyjaśnienia bo nie rozumiem. Jakaś panna wbija do zony, zostają wysłane 2 oddziały wojskowych stalkerów/komandósów by ją zarżnąć/ewentualnie zabrać z powrotem (przy czym 1 oddział to oddział całkowicie nieprzystosowany do działania w Zonie), ale z całymi grupami stalkerskimi nikt nic nie robi.
Już nie czepiając się więcej tej niemilej sytuacji, sama postać Nastii czy jak ona tam miała, jest po prostu słabo napisana. Nie dość, że jest kompletnie przerysowaną tępa dzidą, to z każdą ale to z każdą następną stroną jest sprowadzana do postaci seksownego ciała i niczego więcej. Ugh! Po co ja się pytam w takim razie?
Co do infantylnego pisania i dziwnych przypadków. Pod koniec innego rozdziału, gdy bohater wraca natyka się na bandytę. Przypadkiem ten pseudo-bandyta akurat poszedł na południe, akurat przypadkiem tym razem jego niedoszły kompan zadecydował się za nim podążyć i akurat przypadkiem spotkali się wszyscy z Misiem! Uh. Nie wierzę w takie przypadki i wygląda to ponownie na kompletnie przerysowaną sytuację. Już nie wspominając, że sam Miś chyba wrócił w najpóźniejszym możliwym terminie, mocno zjechany po przeżyciach w ośrodku. Czyli co, pseudo-bandyta codziennie szedł na południe? Czy "wybawiciel" szedł też za nim każdym razem? Ten mega przypadek w połączeniu z przypadkami z Idiotki robi takie trochę meh. W skrócie to ten moment też można by usunąć, albo napisać go w lepszy sposób czy tam umieścić w innym miejscu książki, gdzie by to miało więcej sensu.
3. Nie wiem czy ja źle odczytałem charakter i osobowość głównego bohatera, czy on był trochę źle napisany czy on po prostu nie miał jaśnie ustalonego "ja", ale. Miś jest robiony na kompletnego samotnika, wręcz socjopatę. Ciągle wspomina jak to 4 osoby to już ogromny tłum (których on woli unikać), jak to nie chce by ktokolwiek mu ufał. Jak to nawet mieszkańcy z wioski odwracają wzrok na sam jego widok, uh. Raczej mocno nie lubi chodzić parami i w ogóle jego samoświadomość to jeden wielki "socjopata". Tylko, że no właśnie... Rozdziały "Idiotka/idiota" wprowadzają pewną niekonsekwencję albowiem poruszony jakimś magicznym odruchem ratuje kobietę. Poruszony następnym magicznym odruchem pomaga jej wydostać się z Zony, sprawia, że nie jest wykorzystanąa przez żadnego innego stalkera i tak dalej. Po przeczytaniu całej książki i po ogólnym spojrzeniu na charakter głównego bohatera, wydaje mi się, że to raczej było przeciwko niemu, jego charakterowi. Okej, jest w głębi serca dobry (miesąk i młode) tak dalej i tak dalej, ale to jest przeciwne całej jego ideologi odnośnie Zony, survivalu w niej. Niemniej, zrozumiałbym, gdyby on jeszcze to wszystko zrobił by spełnić swoje najprostsze żądze i wykorzystać ją do seksu czy czegokolwiek, ale nic takiego się nie dzieje. Nawet gdyby po prostu ją dociągnął do Jołczy i tyle. Ale co tam, on marnuje swoje artefakciki, czas i siłę by ją oddać "Wielkiej Ziemi". Nie rozumiem. Ich relacja w ogolę się nie rozwija, a on ją ratuje... za nic. Traci sporo, ratuje ją, koniec historii, która nic nie wprowadza do książki (i to nie jest problemem, bo jakby owa historyjka była sama w sobie dobra, to by się obroniła. A ona ani dobra, ani nie daje nic do głównej fabuły, ani fajnie nie pokazuje stalkerskiego życia.) Ugh.
4. Ciągłe wspominki jak to w Zonie pada elektryka, jak nie wolno ufać żadnym sprzętom i w ogóle, tym dalej w Zone, tym gorzej, a tutaj mimo iż wszystkie placówki dawno opuszczone, to w nr 3. działa winda i żarówki. W nr 1. telewizor i trochę innego sprzętu. W nr. 0 podobnie. Jak? Nie rozumiem. Nie wymieniałbym w tego w wadach, ale taki stan zaprzecza temu, co jest przedstawione w reszcie książki.
5. Autor preferuje Zonę mniej tłoczną, ale by dostać sie do Zony wystarczy pojechać na jakąś wieś, przejść pod niepilnowaną siatką, 1,5 nocy marszu i jesteśmy w Jołczy. Uh? Skoro tak banalnie łatwo "stać się" Stalkerem, to dziwi mnie tym bardziej fakt Amerykanów, którzy wysłali cały pieprzony oddział za dziennikarką. Dziwi mnie też fakt takiej małej tłoczności i takiej małej, że tak powiem śmiertelności. Imho lepszym założeniem w tworzeniu mało ludnej zony byłoby po prostu danie ogromnej śmiertelności. W obecnej sytuacji książka wspomina naprawdę niewielką ilość stalkerów i Ci, których widzimy wychodzą na jakichś super mistrzów, czego to tam oni nie przeżyją. (W pewnym momencie książki chyba mijają 3 miesiące, ale jakoś wspominki o żadnym nowym stalkerze, w ogóle o sytuacji nowych ludzi nie mamy, totalna pustka, co tylko wzmaga wrażenie, które opisałem powyżej.)
6. Prypeć-kaban. Heh, niefortunna nazwa. Połączenie nazwy własnej i dzika. To tak jakby dziki występujące w Gdańsku nazywać Gdańsk-kabanami, heh. Można to sobie było podarować, ale to chyba dość często wspominana uwaga w tym wątku.
I kilka pytań o klaryfikację.
1. Czy jest jakieś logiczne wyjaśnienie tej elektryki, bo w innych stronach tematu widziałem posty autora na zasadzie - cóż, taka jest Zona, losowośc tu, losowość tam, to i losowo działa elektryka bo tak.
2. Całe wyjaśnienie sytuacji z dziennikarką, Amerykanami, ich głupotą, jej szczęściem. Jestem po prostu ciekaw czemu oni się tam wbili. Szczerze mówiąc zagadka działań Amerykanców jest dla ważniejsza, niż najgłębiej skrywane sekrety zony.
3. Co było trzymane w Świniarniku, w tych betonowych "klatkach", gdzie były awaryjne systemy do zabicia wszystkiego wewnątrz? To da się wydedukować z książki? To coś ma ogromną siłę i tak dalej. Jeżeli jest to wyjaśnione w kontynuacji albo ma pozostać niewyjaśnione, nie musisz nic pisać.
4. W nr. 0 komunikat jest Simonowa... ale przecież Simonow nie wrócił, bo go zabił pośrednio doktorek? Jak to tutaj wygląda. Czy jakiś zastępca podał się za Simonowa, czy Simonow wydał już rozkaz ewakuacji zanim poleciał do nr 1. ? Bo oczywiście opcja jakoby wrócił kupy się nie trzyma, bo brak obecności Simonowo i jego ludzi, którzy zostali załatwieni przez doktorka, to jeden z głównych warunków upadku nr. 0.
Ocena to 3,5 (waham się na goodreads czy dać 3 czy 4. Niby te błędy co są to rażą, ale zarazem cała reszta całkiem nieźle się broni, jak na książkę, która nic nie udaje.
Ostatnio edytowany przez Sov_Maiar 06 Paź 2014, 19:49, edytowano w sumie 3 razy
-
Sov_Maiar 
- Posty: 66
- Dołączenie: 09 Lip 2010, 20:02
- Ostatnio był: 05 Lip 2021, 02:39
- Frakcja: Monolit
- Ulubiona broń: FT 200M
- Kozaki: 22
Kto jest na forum
Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 1 gość