na skraju strefy - opinie

[Glaeken]

na skraju strefy - opinie

przez Glaeken w 25 Cze 2016, 17:53

Zupełnie nowy autor polski, i zupełnie nowa książka z serii S.T.A.L.K.E.R.:

http://fabrycznazona.pl/na-skraju-strefy/

Jak się wam podoba spojrzenie na Zonę oczami Krzyśka Haladynia?

[Snorky]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Snorky w 27 Cze 2016, 00:36

Gorąco polecam - mi się bardzo podobało, szczególnie główny bohater, który pokrywa się nawet z moją wizją na prawdziwego stalkera, wywodzącego się z wojskowych szeregów. Bohater zostaje uwikłany w pewną intrygę, która zmusza go do ucieczki w Strefę, którą za wszelką cenę chce opuścić - nie jest to jednak takie łatwe. Umiejscowienie akcji jest dość luźne i z tego co mi wiadomo, dzieje się gdzieś po białoruskiej stronie.
Szkoda tylko, że nie ma dokładnej mapy.
Zwroty obcojęzyczne, mające na celu oddanie klimatu Zony dokładnie tłumaczone, nie brakuje humoru, soczystego języka i ciekawych pomysłów.
Czekam na ciąg dalszy, dobra robota. Jak dla mnie najbliższe tego, co chciałbym czytać związanego z serią S.T.A.L.K.E.R.

[Red Liquishert]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Red Liquishert w 30 Cze 2016, 16:42

W tej książce nie ma bohatera. Znaczy jest - wydmuszka bez osobowości. Ziomek, który po miesiącu ogarnia więcej i sypie mądrościami "Zona nie lubi, kiedy drapiesz się po jajach dwudziestego czwartego każdego miesiąca" częściej niż niejeden stary wyjadacz. Bohaterem to był Sztywny, był Miś, był Ślepy.

Książka ogólnie to niższe stany średnie - przełknąłem z pewnymi oporami połowę, przeczytałem "Wieżę" Szmidta z Uniwersum Metro 2033 - i widzicie, niby ten sam fandom, twórcy z podobnych środowisk, a Szmidt bije na głowę całą Fabryczną Zonę. Dopiero, jak łyknąłem Wieżę, mogłem zabrać się za wykończenie tematu Haladyna - szału nie ma, dupy nie urywa. Może nabierze wprawy i tom drugi będzie prezentował się lepiej - osobiście jestem... zaintrygowany, co naskrobał Sławek. Poza tym tak naprawdę nie ma na co czekać jeśli chodzi o FZ - Gołkowski mógłby być naprawdę silnym ogniwem serii, ale przesiadł się na swoje zabawki, co wychodzi mu jak dotąd wyśmienicie, nie mówiąc o tempie pisania. Mocni w Fabrycznej Zonie mogą być już tylko tak naprawdę Noczkin, Węcławek i Biedrzycki - Noczkin to klasa jajcarskiej fantastyki sama w sobie, natomiast pozostała dwójka dobrze się zapowiada; może i nie powalą nikogo na kolana, ale nie piszą złych książek. Mogły by być lepsze, ale nie są na pewno złe.

[Universal]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Universal w 30 Cze 2016, 19:13

Mocni w Fabrycznej Zonie mogą być już tylko tak naprawdę Noczkin, Węcławek i Biedrzycki - Noczkin to klasa jajcarskiej fantastyki sama w sobie, natomiast pozostała dwójka dobrze się zapowiada; może i nie powalą nikogo na kolana, ale nie piszą złych książek. Mogły by być lepsze, ale nie są na pewno złe.

Zależy co masz na myśli przez "mocni". Jeśli rację ma koleś od chu*owych Recenzji (które serio są chu*owe, bo trudno czytać ten stylizowany bełkot ), to... to nie są mocni. Pierwszego Biedrzyckiego czytałem - i podobał mi się, ale tylko przez to, że potraktowałem to jako powieść pociągową, do przeczytania i zapomnienia. Na pewno nie można tego nazwać dobrą powieścią, co najwyżej poprawną. Jeżeli więc uważasz wyżej wymienionych za dobrych, to skutecznie zniechęciłeś mnie do Haladyna, dziękuję

[Red Liquishert]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Red Liquishert w 02 Lip 2016, 02:16

Nieźle się zapowiadających. Czytaj ze zrozumieniem.

Nie zniechęcam do Haladyna, przestrzegam przed kiepskim spożytkowaniem czasu

[Universal]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Universal w 02 Lip 2016, 09:41

To bez znaczenia - "wyżej ch*ja nie podskoczy", jak mówili starożytni Aztekowie. Zresztą już samo pisanie w Kompleksie definiuje półkę jakościową, ja podziękuję

Ostatnio edytowany przez Universal, 11 Sie 2016, 03:59, edytowano w sumie 1 raz

[Snorky]

Za ten post Snorky otrzymał następujące punkty reputacji:

Universal, Sov_Maiar, PRZEMEK ŁOWCA.

[Sov_Maiar]

Za ten post Sov_Maiar otrzymał następujące punkty reputacji:

Universal.

[BlackShaman]

Re: na skraju strefy - opinie

przez BlackShaman w 28 Sie 2016, 11:24

Mi tam przypadła do gustu książka. Nie jestem wybredny lecz z pewnością muszę stwierdzić,że bije drugą i trzecią część Gołkowskiego. Jedynie co mnie raziło to pozmieniane umundurowanie. Powinność w zieleni, Monolit w czerni. Boję się,że jak spotka Wolność to będą w pustynnym biegać.

[Grzechu300]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Grzechu300 w 07 Paź 2016, 13:05

Na plus:
-Ciekawa fabuła
-Interesujący, charakterystyczni bohaterowie
-W końcu logicznie opisana kobieta-stalker, a nie jakieś laski na paralotni nadające się tylko do ru**ania
-Dobry humor
-Świetne połączenie wojskowo-wschodnio-stalkerskiego klimatu
Na minus:
-Odrobinę za dużo strzelania
-Końcówka jest dość słaba i przewidywalna
-Bohater miejscami trochę "drewniany", aczkolwiek niezbyt często

Książka i autor mnie pozytywnie zaskoczyli - klimat, nienatrętna akcja, ciekawe zwroty, charakterystyczne postacie. Czyta się szybko i z satysfakcją. Jak na książki Fabrycznej Zony - świetne.

Moja ocena - 7,5/10.

[Wiewi0r]

Re: na skraju strefy - opinie

przez Wiewi0r w 24 Lis 2016, 17:45

Lepsze od Sławkowego
Resztę powiedzieli poprzednicy. Można dywagować, czy niekoszerne umundurowanie psuje klimat, czy tekturowy bohater a białoruski kuzyn Maxa Payna ciągnie fabułę, ale jest to porządne czytadło w temacie. Gdybym kupował którąś z tych dwóch, to na Sławkowe dziełko szkoda by mi było pieniędzy, ale książkę Haladyna, mógłbym kupić np. teraz, na jakiejś wyprzedaży.

[lehoslav]

Re: na skraju strefy - opinie

przez lehoslav w 01 Gru 2016, 00:51

Przeczytałem i mogę Wam teraz powiedzieć, czy książka jest dobra czy nie
Od razu zaznaczam, że jeżeli mówię, że coś jest dobre, to mam na myśli poziom czytadeł a nie arcymistrzów literatury światowej.
Ogólnie tekst czyta się znośnie, łóżek ze stali i skóry węża, prypeć-kabanów i podobnego irytującego szajsu jest stosunkowo niewiele.
Książka zaczyna się w zasadzie nieźle. Zarysowuje się jakaś intryga, bohaterowie mają jakiś tam indywidualny charakter, głównego bohatera poznajemy w miarę naturalnie i stopniowo, jest jakiś humor, coś się dzieje, są i wewnętrzne monologi narratora, i dialogi, i opisy, jest i główny wątek, i poboczne, nie ma ani zbytniego pośpiechu, anie rozwlekania, budowa tekstu jest ogólnie w porządku.
Jednak z chwilą zwrotu akcji (ucieczki głównego bohatera) obiecujący początek błyskawicznie przeradza się w kaszanę. Im dalej, tym gorzej.
Po pierwsze sceneria i postacie dość fajnie zbudowane w pierwszej części nagle przestają być potrzebne. Zupełnie. Tak się nie robi. (Patrz niżej).
Po drugie każda kolejna postać jest coraz bardziej papierowa, płytka i pozbawiona jakiegokolwiek charakteru, nawet jeżeli staje się postacią pierwszoplanową.
Po trzecie autor wykazuje całkowitą nieumiejętność budowania czasu i przestrzeni literackiej. Czas czytania nie jest równy czasowi akcji, a czytelnik siedzi sobie na kanapie albo na kiblu, a nie uczestniczy w poczynaniach bohaterów, więc pisarz wszystko to musi czytelnikowi skonstruować tak, żeby nie było ani za szybko, ani za wolno, ani żeby nie opisywać kroku za krokiem, ani żeby nie robić siedmiomilowych skoków. A tutaj przez znakomitą część tekstu odnosi się wrażenie, że bohaterowie drepczą po obszarze wielkości działki pracowniczej, najpierw walczą z psami, przechodzą 10 metrów, dochodzą do jakiejś wieży, tam znowu jest jakaś strzelanina, po czym skręcają pod kątem prostym w lewo, idą 7 metrów, trafiają do wioski, tam znowu jest strzelanina, następnie idą 12 metrów w lewo, tam jest kolejna "lokacja", zwrot akcji i kolejna strzelanina itd.
Po czwarte koniec jest potwornie żenujący i od pewnego momentu całkowicie przewidywalny. Gorszą klamrę spinającą pierwszą część z drugą trudno by chyba wymyślić.
Wygląda to tak, jakby po początkowym zapale autorowi skończyły się pomysły i czas, a realizacja zamierzeń przerosła jego umiejętności.

------

Dodam jeszcze, że po zwrocie akcji fabuła jest absolutnie prymitywna.