Broń w Stalkerze a real

[Microtus]

Broń w Stalkerze a real

przez Microtus w 21 Cze 2007, 13:51

Temat by trza zacząć mam nadzieję że będziecie pomagać bo tego jest duużo
Na wstępie zaznaczam, że informacje co do broni nie są napewno dokładne
jak sie za to zabrałem to zauważyłem, że na różnych stronach podane są różne parametry tego samego karabinu (pewnie jest każdego z siedem wersji itp.) są to informacje ogólne i mam nadzieję że nie będzie komentarzy w stylu "a ja słyszałem, że waży o 140 gram mniej itp."
Zaczynam od dwóch lubianych przezemnie karbinów:

Nikonov AN-94 "Abakan" karabin szturmowy (w grze Obokan)
(skrót AN oznacza "awtamat nikonova" czyli automat Nikonova
Kaliber: 5.45x39 mm
Magazynek: 30 naboi
Ciężar bez magazynka: 3.85 kg
Szybkostrzelność: 1800 i 600 pocisków na minutę (w zależności od trybu)
Efektywny zasięg: 700 metrów
Prędkość wylotowa kuli: 950 m/s

Karabin który miał zastąpić AK-74 okazał się godnym następcą znacznie przewyższającym AK jednak wysoki koszt produkcji sprawił że stał się bronią jednostek elitarnych i nie zastąpił całkowicie starszego AK.
Ma ulepszony system odprowadzania gazów co znacznie zmniejsza odrzut.
Posiada trzy tryby ognia: strzał pojedynczy, dwupociskową serię, oraz full auto.
Ciekawostką jest to, że w trybie dwupociskowym strzela w trybie przyspieszonym tzn. 1800 strzałów na minutę w związku z czym nie ma jeszcze odrzutu po pierwszym pocisku i dwie kule powinny trafić w ten sam punkt (pożyteczne przy strzelaniu w opancerzony cel). W trybie automatycznym szybkostrzelność wynosi 600 p/min.




VSS Vintorez karabin snajperski z tłumikiem (Vintar BC w grze)
(skrót: VSS Vintovka snajpierskaja spiecjalnaja karabin snajperski specjalny "specjalny" w znaczeniu sił specjalnych)
Kaliber: 9x39mm SP-5 i SP-6 poddzwiękowy magazynek
Ciężar:bez magazynka 2.6 kg, załadowany z celownikiem PSO-1: 3.41 kg
Magazynek: 10 lub 20 zależnie od magazynka
Skuteczny zasięg to ok 400m
Prędkość wylotowa 290 m/s

Karabin stworzono z myslą o siłach specjalnych i jednostkach elitarnych (używa go zarówno specnaz, KGB OSNAZ (alpha,beta,delfin), MVD oraz OMON). Mimo niewielkich rozmiarów skupiono się na jak największej sile uderzenia stąd pociski 9 mm. Kule są ciężkie (ok 16 gram) i długie ale mają dużą moc obalającą. Zauważcie że jak na karabin snajperski ma mały zasięg (to nie jest typowa snajperka) miała być używana w trudnym terenie do walk na nieduże dystanse (gdzie potrzebna jest duża celnośc moc oraz tłumik).
Jest to najcichszy karabin snajperski (podobno) i bardzo lubiany przez żołierzy.
Posiada tryb automatyczny i tryb pojedyńczy.
Tłumik jest tu tak naprawdę lufą (można go usunac) ale wtedy straelanie jest dość niebezpieczne

Ostatnio edytowany przez Microtus 23 Cze 2007, 01:10, edytowano w sumie 2 razy

[Rain]

przez Rain w 21 Cze 2007, 15:37

AK 47 - Kałasznikow
Jest to chyba najsłynniejszy karabinek jaki kiedykolwiek powstał, Radziecka odpowiedź na niemiecki STG , broń bardzo trwała i niezawodna ? można wrzucić do błota, posypać piachem a i tak nadal będzie działać.
Nazwa ?Kałasznikow? pochodzi od nazwiska konstruktora - Michała Kałasznikowa. Prace badawcze nad nową bronią rozpoczęto w 1944roku. Pierwsze dwa wzory skonstruował A.I.Sudajew. Równolegle z Sudajewem działali inni konstruktorzy radzieccy, a wśród nich Michał Timofiejewicz Kałasznikow. Zbudowany model konstrukcji Kałasznikowa w 1947 skierowano do testów zakończonych w rok później. Karabinek AK został oficjalnie przyjęty do uzbrojenia wojsk ZSRR, a później również innych krajów Bloku Wschodniego. Produkowano go w wielu wytwórniach ? Polsce, Chinach, NRD, Rumuni, Bułgarii, Izraelu, Finlandii. Łącznie karabinków AK 47 wyprodukowano ok. 50 Mln. sztuk.
W 1974 roku wprowadzono nową wersje tego karabinka automatycznego ? AK 74.

Jest to broń samoczynno-samopowtarzalna działająca na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie do komory gazowej, umieszczonej nad lufą. Komora zamkowa, wykonana ze stali metodą obróbki wiórowej. Wewnątrz niej znajdują się: mechanizm powrotny, opory ryglowe, mechanizm spustowo-uderzeniowy, wyrzutnik łusek oraz zespół odrzutowy, kolba stała (AK) lub składana (AKS), rękojeść typu pistoletowego i kabłąk języka spustowego z zatrzaskiem magazynka.
Lufa karabinka ma przewód z 4 bruzdami prawoskrętnymi. Na jej zewnętrznej części wylotowej jest nacięty gwint lewoskrętny, służący do nakręcania odrzutnika (do strzelenia 7,62 mm nabojami ślepymi wz. 1943 r.) lub tłumika dźwięku i płomieni PBS-1
Zespół odrzutowy karabinka stanowi suwadło (tworzące z tłoczyskiem i tłokiem gazowym jedną całość) oraz prowadzony przez nie zamek. Suwadło wodzi się w prowadnicach komory zamkowej. Jest ono podparte sprężyną powrotną nałożoną współosiowo na żerdź, która jest połączona teleskopowo z prowadnicą sprężyny. Suwadło wymusza zaryglowanie i odryglowanie zamka, napina kurek oraz stanowi prowadnicę cylindrycznej części zamka. Zamek w przedniej części ma dwa rygle, występ prowadzący - do współpracy ze skosem ryglującym i odryglowującym suwadła.
Ryglowanie przewodu lufy następuje przez obrót zamka w prawo w wyniku przesunięcia rygli zamka za opory ryglowe komory gazowej. W karabinku zastosowano mechanizm spustowo-uderzeniowy działający na zasadzie przechwytywania kurka, zawierający spust obrotowy w formie dźwigni dwuramiennej. Mechanizm kurka jest napinany przez odrzucany do tyłu zamek.
Przełącznik uruchamiany ramieniem nastawczym umieszczonym na prawej ściance komory zamkowej może zajmować trzy położenia: dolne (P) - umożliwiające prowadzenie ognia pojedynczego, środkowe (C) - ognia ciągłego oraz górne - powodujące zabezpieczenie broni. Karabinek można zabezpieczyć zarówno podczas przerwy w strzelaniu (z kurkiem napiętym i wprowadzonym nabojem do komory nabojowej) jak i po jego zakończeniu (po rozładowaniu broni i zwolnieniu kurka)
W karabinku zastosowano muszkę typu słupkowego oraz celownik krzywkowy wyposażony w odchylne ramię z otwartą szczerbinką prostokątną i naniesioną podziałką odległości. Żądaną nastawę celownika w zakresie od 100 do 800 m (co 100 m) ustawia się suwakiem ramienia celownika.

Dane techniczne:
Kaliber ? 7,62
Amunicja ? 7,62 x 39 wz. 43.
Magazynek ? 30 naboi
Długość z kolba stałą ? 870mm
Długość z kolba składaną - 875/945 mm
Długość lufy - 415 mm
Masa z pustym magazynkiem ? 3,8 kg
Prędkość początkowa ? 715 m/s
Szybkoszczelność teoretyczna ? 600 strz/min
Praktyczna- 40-100 strz/min





Ponieważ temat ten wydaje mi się bardzo szeroki gdyż występuje w stalkerze duża ilość nie tylko broni ale i ekwipunku który istnieje w realnym świecie prosiłbym o podawania także krótszych lub dłuższych historii powstania danej broni.ekwipunku.
Wiąże się to między innymi z tym że tłumaczę nazwy broni na te realne i mam zamiar odwzorować opisy wyczerpująco a nie jak to zostało to przedstawione w np. real names weapons mod -linijka gdzie broń używana i koniec.

Ostatnio edytowany przez Rain, 30 Cze 2007, 13:56, edytowano w sumie 1 raz

[Reaper]

przez Reaper w 21 Cze 2007, 19:05

SWD Dragunow
Radziecki samopowtarzalny karabin wyborowy. Prototyp powstał w 1961r. Miał on zastąpić wyborowe Mosiny wz. 91. Miał on mieć możliwość prowadzenia celnego ognia z odległości 1300 m. Zadanie stworzenia takiej broni powierzono Jewgienijowi Dragunowowi, Fiodorowi Barinowowi (Barin ) i Aleksandrowi Kanstantinowowi. Później także Michaiłowi Kałasznikowowi. W 1961r. do testów dopuszczono tylko 2 konstrukcje: Dragunowa (celniejszy i bardziej wytrzymały i bardziej niezawodny) i Konstantinowa (tańszy i prostszy w produkcji i z zastosowaniem nowoczesnych technologii obróbki plastycznej. Faworyt.). Jednak na próbach na poligonie lepszy okazała się konstrukcja Dragunowa. 3 Lipca 1961 karabin Dragunowa został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej jako "Snajperskaja Wintowka Dragunowa" (SWD). Do karabinu skonstruowano specjalną odmianę amunicji 7,62x54 R oznaczoną 7N1(pracami kierował Wiktor Sabielnikow). Pociski 7N1 miał rdzeń ołowiany i stalowy penetrator. Dzięki temu pocisk posiadał lepsze własności przy strzałach na duże odległości. Broń oczywiście mogła strzelać zwykłymi nabojami 7,62x54 R, ale wtedy ma większy rozrzut. Standardowo wyposażony był w celownik optyczny PSO-1. W następnych latach karabin SWD stał się główną bronią Układu Warszawskiego. Do Polski pierwsze egzemplarze tej broni trafiły w 1965r. Polska zakupiła 1300 sztuk tej broni. Podczas wojny w Wietnamie SWD zdobył miano "super broni". W następnych latach był produkowany bez większych zmian konstrukcyjnych, zmieniono okładziny i kolbę na plastikowe, dodano zaczep do montażu dwunogu, zmieniono celownik optyczny (w zależności od kraju). Opracowano także nową amunicje wyborową 7N14.
Powstałe wersje:
-SWD - wersja standardowa
-SWD-S - opracowana w na początku lat osiemdziesiątych wersja dla wojsk powietrznodesantowych. Posiada odejmowaną kolbę (wciśnięcie zatrzasku u góry kolby i obrócenie łącznika nad chwytem pistoletowym pozwala zsunąć kolbę do tyłu i odłączyć od broni).
-SWDS - wersja posiadająca kolbę składaną i oddzielny chwyt pistoletowy. Skrócono także długość lufy do 565 mm. Wersja SWDS jest produkowana od 1994 roku.
-Tigr - sztucer myśliwski różniący się drugorzędnymi szczegółami konstrukcyjnymi.
-Typ 79 - wersja odpowiadająca SWD
-Typ 85 - udoskonalony Typ 79
- NDM 86 - wersja karabinu Typ 85 produkowana na rynek cywilny (głównie amerykański). Wersje kalibru 7,62 x 54R i 7,62 x 51 NATO.
-AL Kadesiya - karabiny odpowiadały standardowym SWD. W trakcie pierwszej wojny w Zatoce zakłady wytwarzające karabiny "AL Kadesiya" zostały zniszczone przez lotnictwo. Produkcji już nie wznowiono.
-SWD-M - opracowana w latach 90. w WITU polska modernizacja rosyjskiego karabinu. Broń powstawała na bazie SWD serii II, w których lufy zastępowano nowymi, cięższymi i o grubszych ściankach. Ponadto karabin zaopatrywano w mocowany na łożu odłączalny dwójnóg, nowy montaż lunety, zaś celowniki PSO-1 zastępowano celownikami LD-6x42 produkowanymi przez Przemysłowe Centrum Optyki (PCO). Planowano zmodernizwac do tego standardu 160 SWD, co miało kosztowac 250 000 PLN, jednak program przerwano przed dostarczeniem wszystkich egzemplarzy. Ostatecznie dostarczono dwie partie prototypowe po 10 szt. SWD-M i partię próbną 30 szt., a więc łącznie 50 szt, SWD-M. Wojsko Polskie zakupiło na potrzeby programu SWD-M 119 celowników optycznych LD-6, więc istnieje możliwość że zmodernizowanych karabinów powstało więcej.
-SWU - wersja w układzie bull-pup.(O nim napisze później)


PS Aha w S.T.A.L.K.E.R-rze jest AK-74, a nie AK-47 .

[Sipso_III]

przez Sipso_III w 21 Cze 2007, 19:12

a znajdziecie guaussa ( nie umiem tego napisać )??
A jest odpowiednik Tundera??

[Reaper]

przez Reaper w 21 Cze 2007, 19:21

Odpowiednikiem Tundera jest Groza OC-14 4A. Jeśli chodzi o działko Gaussa to raczej nie istnieje. Ale projekty były .

Ostatnio edytowany przez Reaper, 25 Cze 2007, 11:51, edytowano w sumie 1 raz

[RogueTrooper]

przez RogueTrooper w 21 Cze 2007, 20:42

GROZA OC 14-4A
(Tunder)
Karabin w systemie Bullpup (zamek i gniazdo magazynka znajduje się za mechanizmem spustowym). Nieformalny następca AK74U. Na początku był dostosowany do standardowego (niegdyś) naboju karabinowego 7.62x39, 5,45x39 oraz 5,56x45 (standardowy NATO). Były to wersje przeznaczone dla zwykłych żołnierzy liniowych. Wersja na nabój 9x39 jest dla sił specjalnych. Do Grozy zaprojektowano następujące dodatki: tłumik, celownik optyczny, tłumik dźwięku oraz bagnet. Występuje w 4 odmianach:
- OC-14-4A - karabin-granatnik (z tą wersją mamy do czynienia w grze)
- OC-14-4A-01 - karabinek automatyczny z chwytem przednim.
- OC-14-4A-02 - karabinek automatyczny bez chwytu przedniego.
- OC-14-4A-03 - wytłumiony karabinek automatyczny z celownikiem optycznym.
Co najciekawsze w wersji OC-14-4A granatnik jest zintegrowany z mechanizmem spustowym. Czyli nie ma dodatkowego spustu odpalającego granat, wszystko dopalamy tym samym spustem (na granatnik przełączamy dźwignią odpowiedzialną za zmianę rodzaju ognia).
Dane techniczne:
Kaliber
9 lub 7,62 mm
Nabój
9 x 39 mm lub 7,62 x 39 mm
Magazynek
łukowy, 20 (9 mm), 30 (7,62 mm) nab.
Wymiary
Długość
500/625/720 mm (9 mm bez akcesoriów/z granatnikiem/z tłumikiem dźwięku))
700/700/840 mm (7,62 mm bez akcesoriów/z granatnikiem/z tłumikiem dźwięku)
Masa
2,7/4,0 kg (9 mm bez granatnika/z granatnikiem)
3,1/4,1 kg (7,62 mm bez granatnika/z granatnikiem)
Inne
Prędkość pocz. pocisku 300 m/s (9 mm)
700 m/s 97,62 mm)
76 mm (granat 40 mm)
Szybkostrzelność teoretyczna 700 strz/min (9 mm)
750 strz/min (7,62 mm)
Zasięg skuteczny 400 m (9 mm)
600 m (7,62 mm)
400 m (granatnik)

[Microtus]

przez Microtus w 21 Cze 2007, 21:57

AS Val - wyciszony karabinek szturmowy (w grze VLA)

Kaliber: 9x39 mm (SP-5, SP-6)
Długość: 875 mm / 615 mm (rozłożona kolba/złożona)
Zasięg efektywny: 400 meters
Waga: 2,96 kg bez magazynka
Magazynek: 10 lub 20 pocisków

Wraz z rozwojem nowoczesnych taktyk wojskowych oraz coraz większego znaczenia jednostek specjalnych powstała potrzeba stwożenia nowych broni. Karabinki szturmowe z serii AK (używane początkowo) nie odpowiadały żołnierzom jednostek specjalnych (były ciężkie niewygodne i mimo używania tłumika dość głośne).
Amunicja:
Eksperymety z VLA i Vintorezem rozpoczęły się w roku 1980 w fabryce TSNIITOCHMASH od wynalezienia amunicji poddzwiękowej 9 x 39 mm SP-5 (kulowej o miękkim płaszczu ołowianym) oraz SP-6 (przeciwpancernej o płaszczu utwardzonym stalowym) (amunicję PAB-9 stworzono z powodu wysokiej ceny dwóch poprzednich rodzajów PAB-9 była tańsza miała gorsze parametry balistyczne, używała płaszcza stalowego jednak była używana szerzej ze względu na cenę).

Opis:
Następnie tworzono dwie bardzo dobre bronie VLA i Vintoreza oparte na tej samej technologi (nowatorski system odprowadzania gazów daje minimalny odrzut , gazy tworzone przy wystzale odprowadzne są przez system otworów do lufy (tłumika)).
Zasięg to 400 metrów jednak ciężar kuli powoduje jej lot po paraboli więc celnie strzla się na zasięgi 200-300 metrów. Konstrukcja jest stalowa (wykończenia i kolba polimerowe).
Do karabinu mozna doczepić celownik optyczny (celownik noktowizyjny bądz na podczerwień) Lufa jest wymienialna. Nie ma natomiast możliwości podczepić do tych karabinów granatnika ani bagnetu.

Jednostki używające karabinów VLA:
SPECNAZ, Ministerstwo spraw wewnętrznch MVB, federalne biuro bezpieczeństwa FSB (dawne KGB) tu jednostki antyterrorystyczne takie jak alpha.



Amunicje od lewej SP-5, SP-6, nabój 7,62x39mm (od M43)

Ostatnio edytowany przez Microtus 22 Cze 2007, 00:33, edytowano w sumie 2 razy

[Microtus]

przez Microtus w 21 Cze 2007, 22:23

Na początek dwie ciekawostki dotyczące AK-74 i SWD

Niedługo po wprowadzeniu AK-74 rozpoczęła się wojna w Afganistanie w czasie tej wojny AK-74 nie był lubiany przez żołnierzy (zwłaszcza SPECNAZ-u) Duża prędkość wylotowa pocisku w połączeniu z podwójnie gwintowaną lufą sprawiała, że pocisk wpadał w ogromne wibracje i rykoszetował potężnie (w walkach w terenie górskim było to nie bez znaczenia).
(Czytałem o tym w książce pt: "SPECNAZ w Afganistanie" Markowski Wiktor, Miliaczenko Wiktor podtytuł to Wojna zwiadowców całkiem ciekawa pozycja)

Co do SWD Reaper pisał, iż zdobył on sławę w wietnamie. Dodam tylko, że za zdobyty egzemplarz tej broni amerykański żołnierz był odznaczany i dostawał nagrodę pieniężną.

Dragunov SVU - (w grze SVU mk2)
(snajperskaja vintowka ukorczienneja - czyli karabin snajperski skrócony)

Kaliber: 7.62x54mm
Magazynek: 10 naboi
Wagat: 3,6kg pusty bez optyki
Długość: 870 mm (krótszy od SVD o ok 35 cm)
Szybkostrzelność: 30 p/min* 3-5 p/min**
* szybkostrzelność wersji automatycznej
** szybkostrzelność wersji standardowej (wliczony czas celowania czyli czas realny)

Jest to mocno zmodyfikowana wersja SWD (jednak podstawy konstrukcji zachowały się identyczne)
Karabin ten został przekonstruowany do systemu bull-pup (zmniejszyło to długość i wagę broni), odano też tłumik. Skrócenie tego karabinu zmniejszyło jego efektywny zasięg.
Dwie wersje broni to:
SVU - standard
SVU-a -wersja automatyczna (seria ciągła lub strzał pojedyńczy)

Broń używana głównie przez antyterrorystów, Wykorzystywał ją również OMON w czeczenii.




GRANATNIKI

RG-6 (lub 6G30) w grze Bulldog 6

Kaliber: 40mm VOG-25
Długość: 680 mm rozłożona kolba; 520mm kolba złożona
Ciężar: 6.2 kg niezaładowany
Efektywny zasięg: 50-350m
W bębnie mieści 6 granatów typu VOG-25
Szybkostrzelność praktyczna: 16 granatów na minutę

Broń ta powstała w zakładach TSKIB SOO (centralne biuro projektów - broni sportowej i mysliwskiej "a to ciekawe")
W czasie pierwszej wojny w czeczenii zbrakło broni piechoty dającej dużą siłę ognia do walk w terenie zabudowanym.Postawiono na konstrukcję rewolwerową. Prototyp powstal w roku 1993, wprowadzono go do produkcji w 1995 r.Uzyskano dobrą bron do niszczenia stanowisk oporu i stawiania ognia zaporowego. Główną zaletą tego granatnika jest to iż używa tych samych granatów bezłuskowych co rosyjskie granatniki podwieszane GP-25 i GP-30.

Granatnik ze złożoną kolbą:

Granatnik w gotowości do strzału:


Amunicja:
VOG-25 - granat odłamkowy (eksploduje po uderzeniu w podłoże)
VOG-25P - granat odłamkowy (granat "skaczący")
Granat o nazwie"Gwozd" czyli "Gwóźdź"(o niskim promieniu eksplozji) zazwyczaj przenosi gaz

Najwyższą celność osiąga się na dystansie 100-150m. Granaty maja zapalnik punktowy
z tajmerem uniemożliwiającym eksplozję na dystansie poniżej 40m.
Promień eksplozji pierwszych dwóch granatów to ok 5m.
Granat VOG-25P ma czujnik uderzenia, po uderzeniu w podłoże odpalany jest mikro ładunek znajdujący się w "nosie" granatu który powoduje jego odbicie od podłoża na wysokość ok 1m (dopiero wtedy następuje eksplozja).

VOG-25


VOG-25P




GP-25/30 (w grze występuje GP-25 pod nie zmieniona nazwą)
(skrót GP - granatomiot podstawnyj czyli granatnik podczepiany)
Kaliber: 40mm
Długość: 320 mm GP-25, 276mm GP-30
Ciężar: 1.5 kg niezaładowany GP-25, 1.3 kg niezaładowany GP-30
Efektywny zasięg: do 150m

Granatnik GP-25 "Kastior" wynaleziono w 1975r. (prace nad podobnymi granatnikami prowadzono od 1960r. powstał wtedy granatnik GP-15" mucha") W wojsku rosyjskim wprowadzony w roku 1978. Granatnik podczepić można zarówno do AKM (7,62mm) jak i AK 74 (5,45mm) oraz AN 94 Nikonov. Pierwszy raz użyto ich w afganistanie.
GP-30 "obuwka" stworzono w 1989r. jest lżejszy krótszy i tańszy w produkcji różni je jedynie zmieniony celownik i wzmocniona komora, cały mechanizm łącznie ze spustem jest identyczny jak w GP-25.
O zaletach tych granatników nie trzeba mówić są bardzo rozpowszechnione w wojsku (nie tylko rosyjskim). Granatnik podwieszany jest zwany małą artylerią.

Używanie:
W czasie strzelania z granatnika karabin musi być zabezpiecony ponieważ odrzut jest w stanie przeładować karabin.
Nie powinno siępodwieszać bagnetu podczas strzelania.
Na koniec sposób strzelania stosowany przez SPECNAZ:
Operator strzela najpierw z granatnika pociskiem VOG-25P w wysokiej trajektorii. Granat będzie leciał do celu 10-12 sekund. Po wystrzeleniu pierwszego granatu operator zaczyna odliczać i ładuje drugi granat VOG-25, nie przestając odliczać. Kiedy doliczy do dziewięciu - strzela drugim granatem po płaskiej trajektorii - obydwa granaty powinny eksplodować w tym samym czasie dezorientując przeciwnika.

GP-25

Gp-30

Ostatnio edytowany przez Microtus 23 Cze 2007, 01:12, edytowano w sumie 2 razy

[triv]

przez triv w 22 Cze 2007, 14:53

AK47 i AK74 to praktycznie identyczna zabawka - różnica jest taka, że pierwsza strzela 7.62x39 a druga 5.45x39 (odpowiednik NATOwskiego 5.56) oraz ta druga posiada nieraz (zwłaszcza nowsze egzemplarze) pewne elementy 'plastikowe' zamiast drewnianych.

Co do reala i Stalkera, to różnica jest oczywiście taka, że w realu nie trzeba celować w okna np jak przeciwnik jest w jakiejś drewnianej budzie. Cienką cegłę kałach też przestrzeli, chodź nie zawsze - ale np przestrzeli spokojnie szynę kolejową (mi udało się kiedyś przestrzelić z odległości 300m stalowy słupek na którym jest mocowana tarcza strzelnicza - oczywiście ten sukces jest spowodowany tym, że jestem 'krótkowidzem' i na 300m tarcza jest dla mnie trochę rozmazana - czasem w nią trafię, czasem nie )

Pytanie do was - strzelał ktoś kiedyś z prawdziwej broni (i nie mówię tu o ASG ) ?

Ja miałem okazję postrzelać z glauberytu, AKMS (ak47 z metalową składana kolbą), karabin maszynowy PK oraz SVD

PS. Dodatkowa różnica między realną bronią a grą - w grze wszystkie bronie które ja znam są 'lustrzane' tzn przełącznik ognia, wyrzut łusek itd są po przeciwnej stronie niż w rzeczywistości.

[Microtus]

przez Microtus w 22 Cze 2007, 16:07

Strzelałem z broni ale nie wojskowej.
Z dubeltówki myśliwskiej podobna do tej ze stalkera tylko z długą lufą, zdarzyło mi ię też strzelać na strzelnicy ze sztucerów (przerobiony k 98 przedłużona lufa strasznie kopie ten karabin nabój 7,92x57) i z mosina też przeróbka myśliwska. Generalnie bardziej mi sie podobał mosin (lżejszy itp). Z dubeltówki strzelałem z kolegą do puszek też fajnie. Tylko mieliśmy naboje na kaczki (drobny śrut) straszliwy mają rozrzut.


Co do tego, że wyrzutnik łusek jest po innej stronie to prawda (jednak robi się też broń dla osób leworęcznych )

[shadow-face]

przez shadow-face w 23 Cze 2007, 18:41

Z podziekowaniem dla MCaleb


FN F2000



Karabin F2000 został po raz pierwszy zaprezentowany na targach IDEX 2001. Zbudowany w układzie bull-pup. Oryginalnym rozwiązaniem jest usuwanie łusek z komory zamkowej nie bezpośrednio przez okno wyrzutowe, ale do specjalnego kanału biegnącego wzdłuż prawej strony lufy. Dopiero po wystrzeleniu 4-5 pocisków pierwsza łuska wypada przez okno wyrzutowe umieszczone w pobliżu przedniego końca łoża. Takie rozwiązanie sprawia, że jest to pierwszy karabin w układzie bull-pup, który jest równie łatwy w obsłudze dla strzelców prawo- i leworęcznych.

Karabin F2000 jest bronią modułową. Do właściwego karabinu można dołączyć od dołu:
- łoże
- łoże z integralnym celownikiem laserowym
- łoże z integralnym oświetleniem taktycznym (silną latarką)
- łoże z dwójnogiem
- granatnik FN LG-41 kalibru 40 mm.
- miotacz FN XM303 (rodzaj markera paintballowego miotającego pociski z gazem
łzawiącym, farbą lub gumowych).

Na umieszczonej na wierzchu komory zamkowej szynie Picatinny można umieścić:
- celownik optyczny 1,5x
- system kierowania ogniem FCS (celownik optyczny połączony z dalmierzem
laserowym i komputerem balistycznym, w przyszłości FCS ma także kontrolować
szybkostrzelność broni i długość serii, w zależności od odległości od celu)

W 2004 roku niewielka liczba karabinów F2000 została zakupiona przez armię belgijską. W następnych latach FN F2000 był testowany przez armie kilku krajów, ale długo nie udawało się sprzedać większej liczby tych karabinów. W lipcu 2006 roku ministerstwo obrony Słowenii podjęło decyzję o zakupie 6500 karabinów F2000.


Dane techniczne
Kaliber 5,56 mm
Nabój 5,56 x 45 mm NATO

Wymiary
Długość 694 mm
Długość lufy 400 mm

Masa
broni 3,6 kg (niezaładowanej)

Inne
Prędkość pocz. pocisku 900 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna 850 strz./min
Zasięg skuteczny 800 m

Źródło: wikipedia

Ostatnio edytowany przez shadow-face, 23 Cze 2007, 19:53, edytowano w sumie 1 raz

[Soviet]

przez Soviet w 23 Cze 2007, 19:39

Jaki ma sens wklejanie opisów broni z innych stron? Dla mnie ten temat jest co najmniej do zamknięcia.