"Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

[KOSHI]

Za ten post KOSHI otrzymał następujące punkty reputacji:

Farathriel, Gizbarus, Voldi, marcel, Wiewi0r, Realkriss, Imienny.

[Farathriel]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Farathriel w 30 Sty 2014, 23:01

Prawdę mówiąc... Ciekawie. Jest naprawdę ciekawie. Potrafi urzec ten specyficzny myślociąg. Jednego się przyczepię - przy degradacji umysłowej raczej ciężko byłoby człowiekowi w ogóle podjąć rozważania własnych działań ze względu na uszkodzenia neuronów... Ale poza tym - kurcze - mimo wszytko dość mocno to jest napisane - i to się chwali.

Tak czy inaczej - twoje zdrowie -

[majorek22]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez majorek22 w 30 Sty 2014, 23:55

Nie sądziłem, że podobne stwory są zdolne do takich rozmyślań. Naprawdę ciekawy pomysł.

[Farathriel]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Farathriel w 31 Sty 2014, 00:00

Właśnie to mnie tu najbardziej zaskoczyło. W pierwszej chwili czytam opowiadanie - poczułem mocny egzystencjalizm - myślę sobie - "Fajnie, w sumie - moje klimaty" - a później okazuje się, że facet przechodzi proces mutacji w pijawkę co jest dość niecodziennym widowiskiem, zważywszy na fakt replay'a Shadow of Chernobyl jaki sobie teraz urządzam z modyfikacją Autumn Aurora 2 (dźwięk pijawek jest tam zmodyfikowany - krzyczą niesamowicie głośnym, przeraźliwym męskim skowytem).

Także... generalnie to wesoło.

[KOSHI]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez KOSHI w 31 Sty 2014, 11:11

Jak można wywnioskować z tekstu, gościu jest tak jakby pół człowiekiem, pół potworem, który nie uległ całkowitej transformacji - vide brak regeneracji się kłania. Dlatego też zachował resztki świadomości i człowieczeństwa i zabijał początkowo tylko bandytów i wojskowych, czasem stalkerów. Postępująca degradacja popchnęła go do kolejnych odrażających czynów. Aż do punktu, w którym powiedział DOŚĆ.

Stały się tym, kim był, na wskutek wstrzyknięcia sobie pewnej substancji na której to eksperymentował na pacjentach, a później na sobie - stąd wspomnienie o doktorze Mengelu. Ogólnie opowiadanie inspirowane było historią Wstrząsa z Zewu Prypeci, ale postanowiłem ją nieco podrasować i skrócić do formy shortu, ponieważ opisanie długotrwałego procesu transformacji zajęłoby pewnie kilkanaście kartek i pochłonęło mnóstwo czasu, którego niestety nie mam.

[Gizbarus]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Gizbarus w 31 Sty 2014, 15:25

Chciałem napisać coś już wcześniej, ale internet uznał, że zrobi mi psikusa i odmówił posłuszeństwa :F

W każdym razie - jest bardzo dobre. Przyjemnie i szybko się czyta - przypomina mi to również nieco moje "Za późno". Krótki short, z całą osią fabuły kręcącą się wokoło głównego bohatera i nieuchronnie zbliżającej się śmierci, czy może nadejścia Zegarmistrza Światła... Sam motyw w sumie ciekawy - acz patrząc na tytuł, myślałem, że będzie do opowiadanie bezpośrednio wiążące się z życiem medyka. Wiesz - składanie do kupy połamanych kości, zszywanie ran, wydziobywanie kul z ciała... A tu Koshi zafundował nam dra Mengele

Błędów nie szukałem, bo nawet jeśli jakieś były, to nie rzucały się w oczy. Ogólnie - pozytywnie, super sprawa.

[Wiewi0r]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Wiewi0r w 30 Mar 2014, 15:59

Opowiadanie jak idealne kazanie: skupia uwagę, trzyma w napięciu, skłania do przemyśleń, i przy tym niedługie.

Trochę bym się przyczepił do końcówki pod względem "degradacji umysłowej"; chociaż ujęcie Zombiaka jako bezradny umysł zamknięty w nomen omen "bezmózgim" ciele dodaje pewnego tragizmu i takiego... dreszczyku przerażenia. Tym bardziej w przypadku bohatera.
Jeszcze jedno pytanie - skąd do cholery ci cywile?
Tym niemniej dobrze się czytało.

[KOSHI]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez KOSHI w 30 Mar 2014, 19:40

Z cywilami to było tak: moja wizja Strefy nie zakłada ogrodzenia jej szczelnie i pilnowania 24 godzin na dobę. Strefa przygraniczna jest otwarta, pilnuje się tylko, by osoby postronne nie wchodziły do jej centrum. Tak to sobie zaplanowałem.

[Wiewi0r]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Wiewi0r w 30 Mar 2014, 22:28

Czyli trochę tak, jak jest teraz.

Ale dla mnie, Twoja Wizja oznaczałaby dużo silniejszą kontrolę Zony, chronione nie przez frakcje, tylko porządnie przez wojsko - strefy różnej dostępności. A to oznacza silne wojsko (UNOFOR to się nazywało? nie mam pod ręką ŚP) w Zonie, niczym w Priboi Story, w miejscu gdzie wojsko sobie wybitnie nie radzi...

O ile Pogranicze - jak u Noczkina - Casablanca, Berlin Zachodni - na Dużej Ziemi widzę jako miejsce tętniące życiem, przemytem i pokątnym handlem w obie strony, gorączkowo czerpiącym z bogactwa Strefy i działań stalkerów z bezpiecznego oddalenia (przynajmniej do czasu kolejnej Wielkiej Emisji ), to, mimo wszystko, jakoś nie wyobrażam sobie sytuacji żyjącej wsi po drugiej stronie kordonu, gdzie jeden chłop woła na drugiego:
"Saszka, cho no poprawić zasjeki, bo znów sje te bladź świnske mordy na polje przedarły i błuraki zaoraly!"

Tak mi to wyglądało po tej scenie jak z pogromu ogra. Albo innego wąpierza. Ale to ja i moja opinia.
się należał za opowiadanie, a szczegóły - można i powinno się przy nim omówić.

[KOSHI]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez KOSHI w 02 Kwi 2014, 13:56

Bez bicia przyznam się, że trochę inspirowałem się OŚ - historia mrówek i rozdziałem o moście bodajże, w którym było wspomniane, że wojsko wybija fale mutantów, tak że do granic Zony praktycznie nie docierają. Zresztą trochę egzotyki się Saszce przyda, jak czasem w trakcie kopania buroków zobaczy sobie małpiatą twarz nibypsa. Będzie co miał opowiadać wnukom, jak to widział diabła Borynę podczas wykopek.

[Realkriss]

Re: "Uczeń Hipokratesa" by KOSHI

przez Realkriss w 02 Kwi 2014, 15:47

KOSHI -to Twój najlepszy tekst i jeden z najlepszych na naszym forumie.

Jesteś w znakomitej formie. Treść nowatorska, pomysł na przedstawienie degrengolady człowieka genialny. Od razu zorientowałam się, że inspirowałeś się postacią Wstrząsa, więc cieszę, się, że taka jestem mądra.

Cały tekst jest bardzo dobry, ale dwa fragmenty są doskonałe: "i macek delikatnie kołyszących się od podmuchów nadchodzącej zagłady" i "Czuję, jak błękit bezradności zalewa mi mózg, a przed twarzą wirują setki zabitych osób. Płuca już chyba dawno eksplodowały, bo z trudem łapię powietrze czując, jak z każdym oddechem do organizmu dostaje się powietrze ostre jak milion ziarenek kwarcu, które dosłownie w moment są wstanie wyszlifować drogi oddechowe i przełyk."

Parę drobiazgów do poprawki, ale to już na priva. Gratulacje.